เที่ยวจีน วันที่ 6 พย. 2558 หยางซั่ว,กุ้ยหลิน,เขาเหยาซาน,,เขางวงช้าง ภาค 3 ( ต่อ)
การจราจรที่นี่ น่าหวาดเสียวมาก มีการเบียด ปาดหน้า ทุกคนเป็นที่รู้กันจะระวังตัวกันดีมากทุกคนว่องไว เบรคต้องดีสุดๆ รถที่นี่ไม่เห็นว่ามีอุบัติเหตุอะไร ตำรวจที่นี่มีแต่วัยรุ่น มีหน้าที่ดูแลความสงบเรียบร้อย ไม่เห็นถือใบสั่งเลย แตกต่างกับ..ลิบลับเลย.. ที่กุ้ยหลินนี่ ขับรถเปิดหน้าต่างเป็นส่วนมาก ไม่มีใครกลัวโดนปล้นเลย ประหยัดเชื้อเพลิงได้จริงๆ มลภาวะก็ดี เพราะไม่เปิดแอร์ แม้แต่ควันรถ ก็ไม่มีให้เห็น
รถบัสประจำทาซึ่งข้างรถทุกคัน อักษรไฟวิ่งชัดเจน บอกทั้งหมายเลข และเส้นทาง สถานที่ๆจะไป รถประจำทางวิ่งไปอย่างมีระเบียบไม่มีแซงกันอย่างบ้านเรา ถึงแม้เลนช่องทางจะเล็กเสียวจะเบียดกัน แต่ก็ไม่ชนกันเลย กฎหมายที่นี่เข้มข้น รถโดยสารที่ ใหญ่ ยาว หน้าตาสวย เสียงเงียบ มีที่บังอันตรายปิดที่ล้อหลัง ไม่ต้องกล้วโดนทับ
จะไม่มีการซื้อใบขับขี่ แบบบางประเทศที่ทำให้เกิดอุบัติเหตุอยู่ทุกวัน โดยเฉพาะรัฐบาลจีน จะเป็นผู้ออกใบอนุญาตขับขี่ให้เอง ตามอายุเป๊ะ ต้องสอบตามมาตารฐานที่มี หมดสิทธิซื้อใบขับขี่
รถโดยสารประจำทาง แบบไฟฟ้า ที่ปราศจากมลพิษ สภาวแวดล้อมสะอาด ถึงเป็นรถใช้น้ำมันก็ไม่มีควันดำให้เห็นแม้แต่คันเดียว
สายไฟฟ้าคู่สำหรับรถโดยสารไร้มลพิษที่โยงตามเสาต่างๆรอบเมืองกวางเจา
รถแท็กซี่ ดูดี สะอาด แต่อย่าไปใหนแบบตามใจไทยแลนด์ เพราคุณอาจโดนพาไปร้านที่ทางเขาเตี๊ยมเอาไว้ แล้วเก็บเงินแพงเป็น 10 เท่า ไม่จ่ายก็โดนทำร้ายเอา เรามักเห็นคลิปจีนเสมอว่า เวลาคนเขาตีกัน มักไม่มีกล้ายุ่ง ขนาดชายตบตีผู้หญิงกลางห้างที่ออกตามข่าวบ้านเรา ยังเฉยๆกันเลย ไปไหนควรมีไกด์ดีๆนำทาง และควรไปเป็นกลุ่มใหญ่ ที่สำคัญต้องระวังการโขมยกระเป๋าในรูปแบบต่างๆ จริงๆ บ้านเขาก็สงบเงียบดี แต่มักมีคลิปในทางลบออกมา จนรัฐบาลจีน กีดกันเฟสบุ๊คกัย ไลน์ ถึงมี WI-Fi ตามโรงแรมก็มักจะใช้ไม่ได้
อย่างที่บอกไว้เรื่องมอเตอร์ไซด์ หรือจักยานไฟฟ้าว่า เมื่อซื้อแล้ว ต้องมีที่จอด เช่นกัน รถยนต์ ก็ต้องมีที่จอด รถยนต์ซื้อราคาคันละ 1 แสนหยวน แต่ที่สาหัสคือ ที่จอดรถแพงกว่า 7เท่า คือ 7 แสนหยวน จอดได้ 70 - 80 ปี จากนั้น ต้องทำสัญญาต่อใหม่ ถ้าไม่ได้ใช้รถแล้ว ก็ต้องคืนให้รัฐ ไม่มีการโอนกรรมสิทธิ์ใดๆ..
ในกุ้ยหลินขับรถเปิดหน้าต่างแถบทุกคัน แม้แต่แท็กซี่ก็ไม่เว้น อากาศก็ไม่หนาวให้สังเกตคนเดินที่ฟุตบาท ไม่ได้ใส่เสื้อกันหนาวอะไร
แต่ที่กวางเจาหรือจีนอ่านเสียง กวางโจวปิดหน้าต่างเป็นส่วนใหญ๋ * ส่วนการจอดรถยนต์ ก็ฟุตบาทหน้าตึกเลย
กุ้ยหลินหรือกวางเจาจะมีรถยนต์มากแม้ค่าที่จอดจะแพงสุดติ่งถึง 7 - 8 แสนหยวนต่อ 70 - 80 ปี( 1 หยวน.5.70 บาท)
นิสสันแวน ที่คนจีนงงว่า ถ่ายภาพทำไม การจอดรถของคนที่นี่ จอดแล้วจอดเลย จะไม่ขยับให้พอดี
ถนนเมืองหยางซั่วยามค่ำคืน * ด่านเก็บค่าทางด่วน ป้อมเก็บเงินใหญ่ แข็งแรง ปลอดภัย พนักงานหนุ่มๆ สาวๆทั้งนั้น
ป้อมตำรวจทางหลวง กับ ปลายฝนต้นหนาว ที่ฝนยังคงตกอยู่ * ปั้มน้ำมันรัฐบาล ผูกขาด ปั้มยี่ห้อเดียว SINOTEC
บ้านเมืองเขาสะอาดมาก ไม่มีเศษอะไรตกหรือถุงพลาสติก แม้ตามปั้มน้ำมัน ให้เห็นเลยในระหว่างทาง
ภูเขารูปร่างเหมือนคนนอน เอามือกุมหน้าอก*รถจักรยานไฟฟ้าหน้ามอเตอร์ไซด์ความเร็วสูงสุด 40 กม./ชม.ใช้ได้ 8 ชม.
ถังขยะมีวางไว้ให้เป็นจุดๆ ดูดี ไม่สกปรก รกเลอะเทอะให้เห็น
สู่เมืองกุ้ยหลิน เรากำลังจะถึงเขาเหยาซาน เพื่อนั่งกระเช้าลอยฟ้าซึ่งจะไปสู่จุดชมวิวอันสูง และทิวทัศน์งดงาม อันเปรียบเป็นเมืองที่รายล้อมไปด้วยหุบเขา อุณหภูมิ สบายๆเย็นนิดๆ ขึ้นไปทีละ 2 คน โดยกระเช้าจะไม่หยุดแบบชิงช้าสวรรค์ แต่จะเคลื่อนที่ไปเรื่อยๆ พอกระเช้ามาถึงแตะขาก็นั่งลงทันที เขาก็จะเอาที่ล็อคกันตกกันให้ ปลอดภัยดี ซึ่งระหว่างทางจะมีเพลงให้ฟังตลอดเส้นทางขึ้นภูเขา ซึ่งเวลาผ่านจุดยึดสายสลิง ก็จะกระตุกนิดๆ ปลอดภัยดี ไม่เสียวเท่าไร ใช้เวลานั่งชมขึ้นเขาทั้งหมด 30 นาที
กระเช้า เมื่อมองขึ้นเขาระหว่างทาง
กระเช้ากำลังขึ้น เมื่อมองลงมาช่วงครึ่งทาง
โปรดติดตาม กำแพงอธิษฐาน "คล้องกุญแจมั่นสัญญา"
หน้าต่อไปกับเรื่องราวอีกมากมาย ขอบคุณครับ ภาค 4 กดเลยครับ